การจัดเก็บภาษีบุคคลธรรมดาในสหราชอาณาจักร

ความรับผิดต่อภาษีของสหราชอาณาจักรถูกกำหนดอย่างกว้างๆ โดยการนำแนวคิดของ "ภูมิลำเนา" และ "ที่อยู่อาศัย" มาใช้

ภูมิลำเนา

กฎหมายของสหราชอาณาจักรเกี่ยวกับภูมิลำเนามีความซับซ้อนและแตกต่างจากกฎหมายของประเทศอื่นๆ ส่วนใหญ่ ภูมิลำเนาแตกต่างจากแนวคิดเรื่องสัญชาติหรือถิ่นที่อยู่ โดยพื้นฐานแล้ว คุณมีภูมิลำเนาในประเทศที่คุณคิดว่าคุณอยู่และบ้านที่แท้จริงและถาวรของคุณอยู่ที่ไหน

เมื่อคุณมาอาศัยอยู่ในสหราชอาณาจักร โดยทั่วไปคุณจะไม่กลายเป็นภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักรหากคุณตั้งใจจะออกจากสหราชอาณาจักรในอนาคต

การอยู่อาศัย

สหราชอาณาจักรเปิดตัวการทดสอบการอยู่อาศัยตามกฎหมายในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2013 โดยปกติแล้วการพำนักในสหราชอาณาจักรจะมีผลกับทั้งปีภาษี (6 เมษายน - 5 เมษายนของปีถัดไป) แม้ว่าในบางกรณีอาจต้องใช้ "ปีแยก"

สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย โปรดอ่านแยกของเรา การทดสอบผู้พำนักอาศัย/ไม่มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักร  หมายเหตุข้อมูล

พื้นฐานการโอนเงิน

บุคคลที่มีถิ่นที่อยู่แต่ไม่มีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักรสามารถเลือกที่จะมีรายได้และกำไรจากนอกสหราชอาณาจักรของตนและเก็บภาษีในสหราชอาณาจักรได้เฉพาะในขอบเขตที่นำเข้าหรือเพลิดเพลินในสหราชอาณาจักรเท่านั้น เหล่านี้เรียกว่า 'ส่ง' รายได้และกำไร รายได้และกำไรที่ทำในต่างประเทศซึ่งเหลือในต่างประเทศเรียกว่ารายได้และกำไรที่ 'ไม่ได้กำหนด' การปฏิรูปที่สำคัญเกี่ยวกับวิธีการเก็บภาษีภูมิลำเนานอกสหราชอาณาจักร ("non-doms") ถูกนำไปใช้ในเดือนเมษายน 2017 ควรขอคำแนะนำเพิ่มเติม

กฎมีความซับซ้อน แต่โดยสรุป พื้นฐานการโอนเงินจะใช้ในสถานการณ์ต่อไปนี้:

• หากรายได้ต่างประเทศที่ยังไม่ได้ส่งน้อยกว่า 2,000 ปอนด์ ณ สิ้นปีภาษี เกณฑ์การโอนเงินจะใช้โดยอัตโนมัติโดยไม่มีการเรียกร้องอย่างเป็นทางการและไม่มีค่าใช้จ่ายภาษีสำหรับบุคคล ภาษีของสหราชอาณาจักรจะครบกำหนดเฉพาะรายได้ต่างประเทศที่ส่งไปยังสหราชอาณาจักรเท่านั้น
• หากรายได้ต่างประเทศที่ยังไม่ได้ส่งมากกว่า 2,000 ปอนด์ ยังสามารถอ้างสิทธิ์ในการโอนเงินได้ แต่มีค่าใช้จ่าย:
  • บุคคลที่มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักรอย่างน้อย 7 ปีจาก 9 ปีภาษีก่อนหน้าจะต้องชำระค่าธรรมเนียมพื้นฐานในการโอนเงินจำนวน 30,000 ปอนด์เพื่อใช้เกณฑ์การโอนเงิน
  • บุคคลที่มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักรอย่างน้อย 12 ปีจาก 14 ปีภาษีก่อนหน้าจะต้องชำระค่าธรรมเนียมพื้นฐานในการโอนเงินจำนวน 60,000 ปอนด์เพื่อใช้เกณฑ์การโอนเงิน
  • ใครก็ตามที่มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักรมากกว่า 15 ปีจาก 20 ปีภาษีก่อนหน้านี้ จะไม่สามารถใช้บริการโอนเงินได้ ดังนั้นจะต้องเก็บภาษีในสหราชอาณาจักรทั่วโลกเพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษีเงินได้และกำไรจากการขาย

ในทุกกรณี (ยกเว้นในกรณีที่รายได้ต่อเนื่องน้อยกว่า 2,000 ปอนด์) บุคคลนั้นจะสูญเสียการใช้เบี้ยเลี้ยงส่วนบุคคลปลอดภาษีของสหราชอาณาจักรและการยกเว้นภาษีกำไรจากการขาย

ภาษีเงินได้

สำหรับปีภาษีปัจจุบัน อัตราภาษีเงินได้สูงสุดของสหราชอาณาจักรอยู่ที่ 45% จากรายได้ที่ต้องเสียภาษี 150,000 ปอนด์หรือมากกว่า บุคคลที่สมรสแล้ว (หรือผู้ที่เป็นหุ้นส่วนทางแพ่ง) จะถูกเก็บภาษีจากรายได้ส่วนบุคคลโดยอิสระ

ตามรายละเอียดข้างต้น หากคุณพำนักอาศัยแต่ไม่มีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักร และเลือกที่จะเก็บภาษีตาม "เกณฑ์การโอนเงิน" คุณจะต้องเสียภาษีในสหราชอาณาจักรเฉพาะรายได้ที่เกิดขึ้นหรือนำเข้าในสหราชอาณาจักรเท่านั้น ปีภาษี

บุคคลธรรมดาที่มีถิ่นที่อยู่และมีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักร หรือผู้ที่ไม่ได้ใช้เกณฑ์การโอนเงิน ชำระภาษีสำหรับรายได้ทั้งหมดทั่วโลกตามเกณฑ์ที่เกิดขึ้น

จำเป็นต้องมีการวางแผนอย่างรอบคอบก่อนเดินทางมาถึงสหราชอาณาจักรเพื่อหลีกเลี่ยงการโอนเงินโดยไม่ได้ตั้งใจ ในแต่ละกรณี จะต้องให้ความสนใจต่อสนธิสัญญาภาษีซ้อนใดๆ ที่เกี่ยวข้อง

การส่งเงินไปยังสหราชอาณาจักรของรายได้ (หรือกำไร) ที่ใช้ในการลงทุนเชิงพาณิชย์ในธุรกิจในสหราชอาณาจักรจะได้รับการยกเว้นภาษีเงินได้

ภาษีกำไร

อัตราภาษีกำไรจากการขายของสหราชอาณาจักรมีตั้งแต่ 10% ถึง 28% ขึ้นอยู่กับลักษณะของสินทรัพย์และระดับรายได้ของแต่ละบุคคล บุคคลที่สมรสแล้ว (หรือผู้ที่เป็นหุ้นส่วนทางแพ่ง) จะต้องเสียภาษีแยกต่างหาก

หากคุณเป็นผู้พำนักอาศัย แต่ไม่มีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักร และเลือกเก็บภาษีตาม "เกณฑ์การโอนเงิน" คุณจะต้องเสียภาษีกำไรจากการขายทรัพย์สินที่ตั้งอยู่ในสหราชอาณาจักรหรือจากทรัพย์สินที่อยู่นอก สหราชอาณาจักร หากคุณส่งเงินที่ได้รับไปยังสหราชอาณาจักร สกุลเงินที่ไม่ใช่สเตอร์ลิงถือเป็นสินทรัพย์เพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษีกำไรจากการขาย ดังนั้น สกุลเงินที่ได้มา (วัดจากสเตอร์ลิง) อาจถูกเรียกเก็บเงินได้

เช่นเดียวกับรายได้ กำไรที่ได้รับจากโครงสร้างนอกชายฝั่งบางอย่างสามารถนำมาประกอบกับบุคคลที่มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักรภายใต้กฎการต่อต้านการหลีกเลี่ยงที่ซับซ้อน ตัวอย่างเช่น ผลประโยชน์ที่ได้รับจากบริษัทที่ "ควบคุมอย่างใกล้ชิด" นอกสหราชอาณาจักร (บริษัทในวงกว้างภายใต้การควบคุมของ

กำไรจากการขายสินทรัพย์บางประเภท เช่น ที่อยู่อาศัยหลัก หลักทรัพย์ของรัฐบาลสหราชอาณาจักร รถยนต์ กรมธรรม์ประกันชีวิต บัตรออมทรัพย์ และพันธบัตรพิเศษ อาจได้รับการยกเว้นภาษีกำไรจากการขาย

ภาษีมรดก

ภาษีมรดก (IHT) คือภาษีจากความมั่งคั่งของบุคคลเมื่อเสียชีวิต และอาจต้องจ่ายด้วยของขวัญที่ทำขึ้นในช่วงชีวิตของบุคคล อัตราการรับมรดกของสหราชอาณาจักรอยู่ที่ 40% โดยมีเกณฑ์ปลอดภาษีอยู่ที่ 325,000 ปอนด์สำหรับปีภาษี 2019/2020

ความรับผิดต่อภาษีมรดกขึ้นอยู่กับภูมิลำเนาของคุณ หากคุณมีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักร คุณจะต้องเสียภาษีทั่วโลก

บุคคลที่ไม่มีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักรต้องเสียภาษีเฉพาะการโอนทรัพย์สินที่ตั้งอยู่ในสหราชอาณาจักร (รวมถึงการโอนไปยังผู้สืบทอด/ผู้รับผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นเมื่อเสียชีวิต) สำหรับวัตถุประสงค์ด้านภาษีมรดกเท่านั้น จะใช้กฎพิเศษ บุคคลใดก็ตามที่มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักร (เพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษีเงินได้) เป็นเวลานานกว่า 15 ปีในระยะเวลา 20 ปีติดต่อกันจะถือว่ามีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักรสำหรับ IHT นี้เรียกว่า “ถือว่าภูมิลำเนา”

ของขวัญตลอดชีพบางอย่างได้รับการยกเว้นภาษีมรดกหากผู้บริจาคมีชีวิตอยู่เจ็ดปีและขายตัวเองจากผลประโยชน์ใดๆ กฎเกณฑ์ที่เข้มงวดถูกนำมาใช้ในกรณีที่ผู้บริจาครักษาหรือสงวนผลประโยชน์จากของขวัญ ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้คือการปฏิบัติต่อผู้บริจาคเพื่อวัตถุประสงค์ด้าน IHT ในกรณีส่วนใหญ่ ราวกับว่าเขาไม่เคยให้ของขวัญ

การโอนทรัพย์สินระหว่างคู่สมรสที่มีภูมิลำเนาเดียวกันจะได้รับการยกเว้นภาษีมรดก เช่นเดียวกับการโอนโดยคู่สมรสที่มีภูมิลำเนานอกสหราชอาณาจักรไปยังคู่สมรสที่มีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตาม จำนวนเงินที่สามารถโอนโดยคู่สมรสที่มีภูมิลำเนาในสหราชอาณาจักรไปยังคู่สมรสที่มีภูมิลำเนานอกสหราชอาณาจักรโดยไม่ต้องเสียภาษีมรดกถูกจำกัดไว้ที่ 325,000 ปอนด์ อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ที่คู่สมรสที่ไม่มีภูมิลำเนาจะเลือกที่จะได้รับการปฏิบัติเหมือนมีภูมิลำเนา ซึ่งจะทำให้สามารถเรียกร้องการยกเว้นคู่สมรสเต็มจำนวนได้ เมื่อมีการอ้างภูมิลำเนาดังกล่าวแล้ว คู่สมรสจะยังคงถือว่าเป็นภูมิลำเนาจนกว่าจะมีการจัดตั้งใหม่อีกหลายปี

กลับไปที่รายชื่อ